ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΙΣΤΟΡΙΑ Α ΛΥΚΕΙΟΥ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ  ΣΤΗΝ  ΙΣΤΟΡΙΑ  A ΛΥΚΕΙΟΥ
Ομάδα Α

1. . Να αναφέρετε τα γενικά χαρακτηριστικά της μυκηναϊκής τέχνης και να τα συγκρίνετε με αυτά της μινωικής; (15Μονάδες)

2.   Να εξηγήσετε σύντομα τους παρακάτω όρους: Θολωτός  τάφος, ηγεμόνας , λααγέτης, τελεστής ,ομοσπονδιακά   κράτη (25 μονάδες)

3.   Να χαρακτηρίσετε ως σωστές ή λανθασμένες τις παρακάτω προτάσεις που σχετίζονται με τη μυκηναϊκή εποχή :

Α. Τα ομηρικά έπη σχετίζονται με το μυκηναϊκό πολιτισμό

Β. Η γραμμική Β είναι ιερογλυφική γραφή και μας δίνει πληροφορίες για τη ζωή των απλών πολιτών στη μυκηναϊκή εποχή

Γ. Οι «επέτες» ήταν  οικονομικά εξαθλιωμένη τάξη στο  μυκηναικό  κράτος.

Δ. Δεν υπάρχει καμία ένδειξη που να υπονοεί την ύπαρξη θεοκρατικής οργάνωσης

Ε. Το πιθανότερο είναι ο Τρωικός πόλεμος να συνέβη προς τα τέλη του 13ου αι. π.Χ., όταν οι Μυκηναίοι βρίσκονταν στο απόγειο της δύναμης τους. (10 μον.)

Ομάδα Β

 Με βάση τις ιστορικές σας γνώσεις και την πηγή που ακολουθεί να αναφερθείτε στα χαρακτηριστικά ) και τη σημασία της Γραμμικής Β΄γραφής . Τι πληροφορίες παραπάνω πήραμε για το μυκηναϊκό πολιτισμό μετά την αποκρυπτογράφησή της; (50 μοναδες)

Οι πινακίδες της γραμμικής Β’ γραφής.

Έχουμε λοιπόν κάποιους σωρούς από πηλό, που καταρχήν δε μας υπόσχονται τίποτα· τους κάνει πολύτιμους όμως το γεγονός ότι συνιστούν μιαν ολότελα καινούργια πηγή αδιάβλητης πληροφόρησης για τον αρχαιότατο ελληνικό πολιτισμό – που άλλη πηγή γνώσης μας γι’ αυτόν είναι η αρχαιολογία και οι συγκεχυμένες παραδόσεις που μας μεταβίβασαν οι κλασικοί χρόνοι. Είναι βέβαια λυπηρό που οι πινακίδες δε μας λένε τίποτε για την ιστορία των ανθρώπων που τις έγραψαν, ούτε για τη σκέψη τους. Κι όμως, μερικοί από μας θα εκπλαγούν ίσως όταν ανακαλύψουν πόσα συμπεράσματα μπορούμε να αντλήσουμε απ’ αυτές.Οι Μυκηναίοι δε το θεώρησαν απαραίτητο να διασώσουν ούτε την ιστορία τους ούτε τη διπλωματική τους αλληλογραφία .Μας άφησαν όμως τουλάχιστον καταγραφές από τη διοίκηση των βασιλέων τους και από τη λειτουργία ορισμένων τομέων της οικονομίας τους…… J. C., Ο Μυκηναϊκός κόσμος, μετ. Κ.Ν. Πετρόπουλος, εκδ. Gutenberg, σ. 29-30.

                                               <<ΤΥΧΗ  ΑΓΑΘΗ>>

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ Α ΛΥΚΕΙΟΥ

     

ΠΑΡΝΑΣΣΙΣΜΟΣ

  Λογοτεχνικό κίνημα  στα μέσα του 19ου αι. και ειδικά στη δεκαετία 1866 - 1876

•        Ξεκίνησε στο λογοτεχνικό περιοδικό του Παρισιού " Σύγχρονος Παρνασσός" ( που αποτελούσε αναφορά στο ελληνικό βουνό Παρνασός  και την μυθολογική του υπόσταση ως κατοικία των Μουσών) και εξαπλώθηκε σε όλη την Ευρώπη.

•        Αναπτύχθηκε σαν αντίδραση στη χρεοκοπία του ρομαντισμού και είναι ουσιαστικά μια αναβίωση του νεοκλασικισμού, δηλαδή του αισθητικού και καλλιτεχνικού κινήματος που αναπτύχθηκε στην δυτική Ευρώπη από την Αναγέννηση και μετά και πρέσβευε τη μίμηση των κλασικών προτύπων.

•        Επηρεάστηκε από την αλματώδη ανάπτυξη των θετικών επιστημών που έλαβε χώρα στην δυτική Ευρώπη κατά τον 19ο αιώνα και, πολύ περισσότερο, από την καινούρια και αναπτυσσόμενη ταχύτατα επιστήμη της Αρχαιολογίας. 

•        Άντλησε τα περισσότερα θέματά του από τους Αρχαίους Έλληνες και τους Ρωμαίους, αλλά και από σκηνές της καθημερινής, κοινωνικής αλλά και ιστορικής πραγματικότητας

•        επιδίωκαν την πιστότητα, τη ρεαλιστική αναπαράσταση και την απάθεια, σε αντίθεση με την υπερβολή συναισθημάτων του ρομαντισμού. 

•        Η πιστότητα στα ποιήματα επιτυγχάνεται με τις ακριβείς περιγραφές

•        Χαρακτηριστικό των ποιημάτων τους είναι η στατικότητα, γι' αυτό και παρομοιάζονται με ζωγραφικούς πίνακες

•        Μορφή: Ιδανικό της σχολής ήταν η τέλεια μορφολογική εμφάνιση και η ακριβολογία και η καλλιέργεια έντεχνων στροφικών συμπλεγμάτων γι’αυτό και προκρίνουν τη φόρμα του σονέτου .

•         Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό ήταν η επιδίωξη και χρήση της μοναδικής, ιδιαίτερης λέξης και η τάση για ρωμαλέο στίχο με πλούσια ομοιοκαταληξία. 

•        Χρήση εικόνων έντονων και εκρηκτικών, αλλά σε πλήρη ισορροπία μέσα στο κείμενο. 

•        Στην Ελλάδα παρνασσικά ποιήματα έγραψαν ο Παλαμάς, ο Δροσίνης, ο Βιζυηνός, ο Μαβίλης, ο Σικελιανός, ο Βάρναλης και κυρίως ο Γρυπάρης, οι οποίοι και εξέφρασαν το πατριωτικό συναίσθημα και τη λατρεία του κλασικού. Οι ποιητές αυτοί φρόντιζαν ιδιαίτερα τη μορφή των στίχων τους και την ομοιοκαταληξία σεβόμενοι τους μετρικούς και στιχουργικούς κανόνες και ενδιαφερόμενοι υπερβολικά για τη μορφή.

•        Οι Έλληνες παρνασσιστές δεν κατόρθωσαν να φτάσουν στην απάθεια , καθώς διατήρησαν μια αισθηματολογία, με την έννοια του υποκειμενισμού, απέναντι στα θέματα τους. •        Εισήγαγαν την απλότητα, την καθημερινότητα και την θέρμη , ενώ μετέπλασαν και κάποια ρομαντικά θέματα (αγάπη για πατρίδα, ποίηση προσωπικού χώρου, αγάπη για ζωή). 

Κωστής Παλαμάς, [Σαν των Φαιάκων το καράβι…]

Σαν των Φαιάκων το καράβι η Φαντασία
χωρίς να την βοηθάν πανιά και λαμνοκόποι
κυλάει...κι είναι στα βάθη της ψυχής μου τόποι
πανάρχαιοι κι ασάλευτοι σαν την Ασία

Πεντάγνωμοι κι απόκοτοι σαν την Ευρώπη
σα μαύρη γη Αφρική με σφίγγει η απελπισία
κρατώ μιαν άγρια μέσα μου Πολυνησία
και πάντα ένα Κολόμβο παίρνω το κατόπι

Και τα τεράστια της ζωής και τα λιοπύρια
των τροπικών τα γνώρισα
και με των πόλων τυλίχτηκα τα σάβανα
και χίλια μύρια

ταξίδια εμπρός μου ξάνοιξαν τον κόσμο όλο
και τι είμαι; χόρτο ριζωμένο σ' ένα σβόλο
απάνω που ξεφεύγει κι απ' τα κλαδευτήρια.

Εργασίες

1. Βρείτε τα παρνασσιακά στοιχεία που υπάρχουν στο ποίημα
2. Ο Ελληνικός Παρνασσισμός, σε αντίθεση με τον ευρωπαϊκό, δε φτάνει στην απάθεια. Ισχύει η  διαπίστωση αυτή στο ποίημα; 
3. Κάντε έναν κατάλογο με τις καθημερινές και τις «ποιητικές» λέξεις που εντοπίζετε στο ποίημα. Ποιο αισθητικό αποτέλεσμα υπηρετούν οι συγκεκριμένες λεξιλογικές επιλογές;

ΕΚΘΕΣΗ Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ

ΕΚΘΕΣΗ  Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ     ΜΑΝΙΑΤΗ  ΕΛΕΝΗ

ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΑΝΑΛΦΑΒΗΤΙΣΜΟΣ

Η εκπαίδευση της αμάθειας

Είμαστε, λοιπόν, προσοντούχοι αγράμματοι;

ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΠΟΛΙΤΗ (politi@enet.gr) | ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ ΤΑΣΟΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ (info@onemanshowstudio.com)

Κούτσουρο απελέκητο, τούβλο, κουμπούρας, τενεκές ξεγάνωτος! Μη μου πείτε ότι δεν τα είχατε ακούσει. Από εκείνον τον στριμμένο δάσκαλο που προτιμάτε να ξεχάσετε. Μπορεί να μην απευθυνόταν σ' εσάς, αλλά στον Γιωργάκη του τελευταίου θρανίου. Ή το άλλο, το ανεκδιήγητο, που με τόση ευκολία ξεστόμιζαν μερικοί αχαρακτήριστοι: «Το παιδί σας δεν τα παίρνει τα γράμματα, να το πάτε να μάθει μια τέχνη» ή «Εσύ δεν κάνεις για το σχολείο, θα γίνεις σκουπιδιάρης». Πού να 'ξεραν ότι τώρα ο υπάλληλος καθαριότητας χρειάζεται... βύσμα!

Κι όμως, σήμερα , δεκαετίες μετά την κατάργηση της ποδιάς, της βέργας και της αυταρχικής εκπαίδευσης, την εποχή των «λεωφόρων της πληροφορικής» και της «διαθεματικότητας», οι μαθητές δέχονται παρόμοιες κατηγορίες, ίσως πιο πολιτικά ορθές: «Αδιάφοροι», «Χωρίς βάσεις», «Δεν ξέρουν να ακούνε». Ή, χειρότερα, ακόμα και αν δεν τους το πει κανείς κατάμουτρα, μαθαίνουν οι ίδιοι, από πολύ τρυφερή ηλικία, να κατατάσσουν τον εαυτό τους σε κατηγορίες: οι καλοί, οι μέτριοι, οι ανεπίδεκτοι. Ο όγκος της διδακτέας ύλης, τα νέα αναλυτικά προγράμματα, τα φροντιστήρια και οι διαρκείς εξετάσεις δεν οδηγούν νομοτελειακά σε ποιοτικά ανώτερη μόρφωση. Αντίθετα, όπως συχνά διαπιστώνουν οι εκπαιδευτικοί, ακόμα και καλοί μαθητές που περνούν στις εξετάσεις, έχουν σοβαρά γνωστικά κενά, αδυναμία στην κατανόηση κειμένων, στην έκφραση, στη χρήση της γλώσσας.

Ενώ τα ποσοστά αναλφαβητισμού μειώνονται και όλο και περισσότεροι νέοι έχουν πρόσβαση στη μέση, ανώτερη και ανώτατη εκπαίδευση, εντείνεται το παράδοξο φαινόμενο του λειτουργικού αναλφαβητισμού. Μια μορφή σύγχρονης αμάθειας, που δεν είναι μετρήσιμη με ποσοτικούς δείκτες, αλλά παρατηρείται εμπειρικά, όχι μόνο στα γραπτά, αλλά και στην καθημερινότητα της σχολικής και εξωσχολικής ζωής. Κάθε φορά που δημοσιεύονται τα «μαργαριτάρια» των μαθητών ή ακόμα και των πτυχιούχων σε εξετάσεις για το Δημόσιο, επανέρχονται τα εύκολα και αβασάνιστα δημοσιεύματα για το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο της νέας γενιάς, που καταναλώνει πληροφορίες χωρίς να κρίνει, που αποστηθίζει χωρίς να κατανοεί, που εκπαιδεύεται χωρίς να μορφώνεται.

«Ορθογραφία χαώδης· γνώσεις μηδενικές· διατύπωση ασυνάρτητη· πλήρης ανικανότητα συλλογισμού· σαν να μην πέρασαν από πάνω τους δώδεκα χρόνια μαθητείας. Πώς έφτασαν, λοιπόν, στην τελευταία τάξη του λυκείου;» Η παρατήρηση του Αγγελου Ελεφάντη στον «Πολίτη», το καλοκαίρι του 2003, είχε έρθει ως συμπλήρωμα στον «Αλιέα μαργαριταριών», στις πανελλαδικές εξετάσεις του ίδιου χρόνου. Τότε το καλό περιοδικό είχε αλιεύσει μαργαριτάρια μαθητών Γ' λυκείου από τις εξετάσεις Νεοελληνικής Ιστορίας. Ο Απόστολος Γκλέτσος ως «ήρωας της Εθνικής Αντίστασης», τα SS και η ΓΣΕΕ ως «αντιστασιακές οργανώσεις», το Νιου Ντιλ ως «αυτός που εφεύρε το αυτοκίνητο» ήταν μερικά από τα χονδροειδή λάθη που έκαναν τηλεοπτικούς σχολιαστές και επιφυλλιδογράφους να εξανίστανται με τα χάλια των μαθητών, τις ευθύνες των εκπαιδευτικών και την κατάντια του σχολείου.

Στις περυσινές εξετάσεις τα γραπτά κάτω από τη βάση ήταν λιγότερα και πολλοί άριστοι κονταροχτυπήθηκαν για μια θέση στα ιδρύματα πρώτης επιλογής. Αυτό σημαίνει μήπως ότι το εκπαιδευτικό επίπεδο ανέβηκε και μπορούμε να αναστενάξουμε με ανακούφιση ή ότι έτυχε τα θέματα να είναι κάπως ευκολότερα; Ας μη βιαστούμε να βγάλουμε συμπεράσματα.

Στο τελευταίο Τεστ Γενικών Γνώσεων και Δεξιοτήτων του ΑΣΕΠ, στο οποίο διαγωνίστηκαν πάνω από 100.000 απόφοιτοι λυκείου και πτυχιούχοι για μια θέση στο Δημόσιο, η αποτυχία σε φαινομενικά απλές ερωτήσεις ήταν χαρακτηριστική: Ούτε δύο στους δέκα δεν γνώριζαν από πού διέρχεται ο αγωγός Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης και τι θα μεταφέρει. Εφτά στους δέκα δεν μπορούσαν να τοποθετήσουν σε σωστή χρονολογική σειρά την Ελληνική Επανάσταση του '21, την Οχτωβριανή Επανάσταση, τη Γαλλική Επανάσταση και τη Διακήρυξη της Αμερικανικής Ανεξαρτησίας. Αντίθετα, σχεδόν όλοι απάντησαν σωστά σε ερωτήσεις για τα ΚΕΠ και το Εθνικό Κτηματολόγιο.

Χωρίς οι λανθασμένες απαντήσεις να αποδεικνύουν αυτόματα την ασχετοσύνη των υποψηφίων, είναι ωστόσο ενδεικτικές για το πόσο λεπτή είναι η γραμμή μεταξύ επιτυχίας και αποτυχίας, μόρφωσης και αμορφωσιάς, σε ένα σύστημα που ανάγει ως μέγιστο κριτή τις εξετάσεις και, ενώ ομνύει στην αξιοκρατία, είναι -όπως όλοι ξέρουμε- γεμάτο ανισότητες, αδιαφανείς διαδικασίες και «πίσω πόρτες».

«Τσ...τσ... τσ... τα σημερινά παιδιά δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Εμείς στην εποχή μου...» Η κακιασμένη ατάκα του συνταξιούχου στο λεωφορείο, που φρίττει με όσα ακούει και βλέπει, η αναγωγή σε ένα εξιδανικευμένο παρελθόν, που οι νέοι ήξεραν «να μιλούν σωστά και να φέρονται με σεβασμό στους μεγαλυτέρους», η γλώσσα μας που κινδυνεύει από τη «λεξιπενία και την ξενομανία», όπως έχουμε μάθει να επαναλαμβάνουμε, το σχολείο μας που πάει από το κακό στο χειρότερο, μαζί με την οικονομία και το «δεν είμαστε κράτος εμείς», είναι το σύνηθες κινδυνολογικό ρεπερτόριο του κάθε μπαϊλντισμένου, αγανακτισμένου, παθητικού τηλε-πολίτη.

Στην πραγματικότητα, πίσω από αυτό τον ψαλμό της μόνιμης Αποκάλυψης, όπου διαρκώς βρισκόμαστε στο χείλος του γκρεμού (εκπαιδευτικού, οικονομικού ή εθνικού), απλώς μαθαίνουμε να εξοικειωνόμαστε με το παράλογο, να ανεχόμαστε το ανυ- πόφορο, να συμβιβαζόμαστε με το άδικο, σπάνια να το ερμηνεύουμε και ακόμα σπανιότερα να το αντιμαχόμαστε.

Γιατί, στο κάτω κάτω, τι αποδεικνύουν τα φαινόμενα της σύγχρονης αμάθειας αν όχι την ίδια την αποτυχία ενός εκπαιδευτικού συστήματος που διαρκώς μεταρρυθμίζεται στα χαρτιά, χωρίς να βελτιώνεται στην πράξη και, κυρίως, χωρίς να λαμβάνει υπόψη τη γνώμη των ίδιων των δασκάλων και των μαθητών, «εκείνων που αναπνέουν κάθε μέρα την κιμωλία» - όπως μας το έθεσε μία εκπαιδευτικός.

Α.Να γράψετε την περίληψη του κειμένου . [Μον.25]

Β.Με ποιούς  τρόπους αναπτύσσεται η  πρώτη παράγραφος;[Μον.10]

Γ.Με ποιούς  τρόπους εξασφαλίζεται η συνοχή του κειμένου ;[ Μον.5]



Δ.Να βρείτε τον τρόπο πειθούς που υπάρχει στην όγδοη παράγραφο του κειμένου.Να αιτιολογήσετε την απάντηση σας.[Μον.5 ]



Ε.<<Ενω....αναλφαβητισμού>>.Να αναπτύξετε την παραπάνω φράση  με τη μέθοδο της αιτιολόγησης[Μον10]


ΣΤ.Να γράψετε τα συνώνυμα των παρακάτω λέξεων: παρόμοιες, αμάθειας,παράλογο, αυταρχικής,ομνύει[Μον 5]


Ζ. Ως πρόεδρος του δεκαπενταμελούς του σχολείου σας αναλαμβάνετε να γράψετε μια επιστολή στον υπουργό παιδείας.Στην επιστολή θα εκθέτετε τα αίτια του φαινομένου του αναλφαβητισμού και στη συνέχεια θα προτείνετε λύσεις για την εξάλειψη του.[Μον.40]

Αναρτήθηκε από Eleni Maniati στις 3:52 μ.μ. Δεν υπάρχουν σχόλια: 

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ Α ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ

                                       ΜΑΝΙΑΤΗ  ΕΛΕΝΗ

Κ. ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ – Βασικά χαρακτηριστικά της ποίησής του:

● «∆ύο είναι οι όψεις του έργου του Καρυωτάκη … η ροµαντική κι η ρεαλιστική, οι ελεγείες και οι σάτιρες, η ροπή προς το αφηρηµένο και η εισβολή του πραγµατικού στον ροµαντικό του κόσµο» (Κώστας Στεργιόπουλος)

● Η µελαγχολία του: Είναι απαισιόδοξος και πεσιµιστής. Ο πόνος και η θλίψη έχουν γίνει τρόπος ζωής γι’ αυτόν. Η πραγµατικότητα τον απογοητεύει γιατί διαψεύδει όσα ονειρεύεται..

● Η απελπισία του: «Ο Καρυωτάκης πηγαίνει προς την απελπισία όλος µαζί … ∆εν έχει ψευδαισθήσεις, δεν καταδέχεται \συµβιβασµούς. Γίνεται παρανάλωµα µιας απιστίας, που ο ίδιος έβαλε στη θέση της πίστης, και προχωρεί ολοένα προς την περιοχή του µηδενός …» (Κώστας Στεργιόπουλος)

● Ο λυρισµός: Ο «λυρικός τόπος» του Καρυωτάκη, κατά τον Τέλλο Άγρα, είναι το κυνήγηµα του ιδανικού κι έπειτα η αποτυχία · ο πόθος κι έπειτα η απάτη · η πλάνη κι έπειτα η απογοήτευση.

● Ο νεοαστικός ρεαλισµός: Η συνηθέστερη πλευρά αυτού του νεοαστικού ρεαλισµού είναι η ιεραρχία, η υπαλληλία, το γραφείο, η γραφειοκρατία.

● Ο βιωµατικός χαρακτήρας του έργου του: Ο απόλυτος εγωκεντρισµός κι η προσκόλλησή του στην περιοχή του ιδιωτικού χώρου.

 Το τελευταίο του σημείωμα 
  Είναι καιρός να φανερώσω την τραγωδία μου. Το μεγαλύτερο μου ελάττωμα στάθηκε η αχαλίνωτη περιέργειά μου, η νοσηρή φαντασία και η προσπάθειά μου να πληροφορηθώ για όλες τις συγκινήσεις, χωρίς τις περσότερες, να μπορώ να τις αισθανθώ. Τη χυδαία όμως πράξη που μου αποδίδεται τη μισώ. Εζήτησα μόνο την ιδεατή ατμόσφαιρά της, την έσχατη πικρία. Ούτε είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος για το επάγγελμα εκείνο. Ολόκληρο το παρελθόν μου πείθει γι' αυτό. Κάθε πραγματικότης μου ήταν αποκρουστική.
Είχα τον ίλιγγο του κινδύνου. Και τον κίνδυνο που ήρθε τον δέχομαι με πρόθυμη καρδιά. Πληρώνω για όσους, καθώς εγώ, δεν έβλεπαν κανένα ιδανικό στη ζωή τους, έμειναν πάντα έρμαια των δισταγμών τους, ή εθεώρησαν την ύπαρξη τους παιχνίδι  χωρίς ουσία. Τους βλέπω να έρχονται ολοένα περισσότεροι μαζί με τους αιώνες. Σ' αυτούς απευθύνομαι.
Αφού εδοκίμασα όλες τις χαρές !!! είμαι έτοιμος για έναν ατιμωτικό θάνατο. Λυπούμαι τους δυστυχισμένους γονείς μου, λυπούμαι τα αδέλφια μου. Αλλά φεύγω με το μέτωπο ψηλά. Ήμουν άρρωστος.

 Σας παρακαλώ να τηλεγραφήσετε, για να προδιαθέσει την οικογένειά μου, στο θείο μου Δημοσθένη Καρυωτάκη, οδός Μονής Προδρόμου, πάροδος Αριστοτέλους, Αθήνας.

[Υ.Γ.] Και για ν' αλλάξουμε τόνο. Συμβουλεύω όσους ξέρουν κολύμπι να μην επιχειρήσουνε ποτέ να αυτοκτονήσουν δια θαλάσσης. Όλη νύχτα απόψε επί δέκα ώρες, εδερνόμουν με τα κύματα. Ήπια άφθονο νερό, αλλά κάθε τόσο, χωρίς να καταλάβω πώς, το στόμα μου ανέβαινε στην επιφάνεια. Ορισμένως, κάποτε, όταν μου δοθεί η ευκαιρία, θα γράψω τις εντυπώσεις ενός πνιγμένου.  Κ.Γ.Κ.

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ Α ΛΥΚΕΙΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΠΟΙΗΣΗ

   ΜΑΝΙΑΤΗ ΕΛΕΝΗ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ Α ΛΥΚΕΙΟΥ

ΟΜΑΔΑ    Β

1.Να  κατατάξετε τα παραπάνω  ποιήματα  από το πιο παραδοσιακό  στο πιο  μοντέρνο.(Μ.10)                                               

α)……………………………………………     β)………………………………………….   γ)………………………………………….   

2.α)Στο ποίημα  του  Δ.ΣΟΛΩΜΟΥ  να  βρείτε  πέντε  διαφορετικά  εκφραστικά  μέσα(Μ.20)                                       β) Να  βρείτε  πέντε  λόγιες και  πέντε λαϊκές  λέξεις  στο  ποίημα  του  Κ. ΚΑΒΑΦΗ (Μ.20)                                                                                                            

ΛΟΓΙΕΣ    ΛΕΞΕΙΣ	ΛΑΙΚΕΣ    ΛΕΞΕΙΣ	ΕΚΦΡΑΣΤΙΚΑ   ΜΕΣΑ

3.Να  βρείτε το ποίημα που ανήκει στο λογοτεχνικό  ρεύμα του ΠΑΡΝΑΣΣΙΣΜΟΥ  και να γράψετε  τα χαρακτηριστικά του στηριζόμενοι  στο ποίημα (Μ.25)                                                                                                                       ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….4.Να γράψετε τα βασικά χαρακτηριστικά της ποίησης του ΚΑΒΑΦΗ στο ποίημα που σας δόθηκε και να τα αιτιολογήσετε  στηριζόμενοι στο ποίημα (Μ.25)                           ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… 

ΕΚΘΕΣΗ Α ΛΥΚΕΙΟΥ ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

ΕΚΘΕΣΗ   Α  ΛΥΚΕΙΟΥ            ΜΑΝΙΑΤΗ    ΕΛΕΝΗ

ΚΕΙΜΕΝΟ

Με τον όρο αυτομόρφωση περιγράφουμε μία σύνθετη εκπαιδευτική διαδικασία της οποίας θεμελιώδης κινητήρια δύναμη είναι ο ίδιος ο άνθρωπος, ο οποίος, έχοντας επίγνωση των αναγκών και των επιθυμιών του, καλείται να συμβάλει αποφασιστικά στην πορεία της εκπαιδευτικής και επαγγελματικής του κατάρτισης. Σε αυτή την ατομική, και πολλές φορές εξαιρετικά δύσκολη, πορεία κατάκτησης νέων γνώσεων, δεν ενεργεί μόνος του, όπως θα μπορούσαμε να υποθέσουμε με βάση το πρώτο συνθετικό της λέξης αυτο-μόρφωση. Ο άνθρωπος δεν δραστηριοποιείται μέσα σε ένα κοινωνικό κενό, αλλά μέσα σε ένα κοινωνικό περιβάλλον. Βρίσκεται δηλαδή σε συνεχή επικοινωνία με τους άλλους, σε επαφή και ανταλλαγή με τους επίσημους ή ανεπίσημους εκπαιδευτικούς θεσμούς, με ποικίλους οργανισμούς και κέντρα κατάρτισης, ακόμη και όταν οι νέες τεχνολογίες του επιτρέπουν να μαθαίνει και να εργάζεται σε φυσική απόσταση από τους άλλους.

Με αυτή την έννοια, οι διαδικασίες και οι πρακτικές αυτομόρφωσης στη σημερινή εποχή δεν σημαίνουν την απουσία των άλλων, θεσμών και ατόμων, ούτε την κοινωνική απομόνωση του καθενός ατόμου, αλλά την ενεργητική στάση του, αφού το ίδιο αποφασίζει, άλλοτε αυτοβούλως και άλλοτε κάτω από την πίεση συγκεκριμένων αναγκών, να εκπαιδευθεί. Η ενεργητική στάση συνίσταται στο ότι ο άνθρωπος καλείται να διαμορφώσει μαζί με τους άλλους συμμετέχοντες (οργανισμούς, εκπαιδευτές, εκπαιδευόμενους) το περιεχόμενο, τη διαδικασία και τους τρόπους της εκπαίδευσής του.

                                                ΑΣΚΗΣΗ

ΝΑ  ΕΝΤΟΠΙΣΕΤΕ  ΤΑ  ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ  ΤΟΥ  ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ   ΛΟΓΟΥ   ΣΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ  ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ

ΕΚΘΕΣΗ Α ΛΥΚΕΙΟΥ ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Νεανικό λεξιλόγιο - Γιατί όμως οι νέοι αναπτύσσουν δικούς τους τρόπους έκφρασης; Αυτό πιθανότατα συμβαίνει γιατί συλλειτουργούν τρειςπαράγοντες. Κοινωνιολογικά, κάθε ηλικία έχει ιδιαίτερα γλωσσικά χαρακτηριστικά που συσχετίζονται με τις συνθήκες επικοινωνίας Τα κοινωνικά δίκτυα των νέων είναι στενότερα¹ από αυτά των ενηλίκων, γεγονός που εντείνει την πίεση σ αυτούς για γλωσσική συμμόρφωση με την παρέα. Ακόμη, η ανάγκη για γλωσσική ευγένεια που απαιτείται στην ενήλικη ζωή δεν έχει αναπτυχθεί ακόμη πλήρως κατά την εφηβεία. ‘Ετσι εξηγείται το ότι η χρήση μη «επίσημης» γλώσσας είναι μεγαλύτερη στη νεότητα από ό,τι στην ενήλικη ζωή. Ψυχολογικά, κατά τη νεανική ηλικία διαμορφώνεται η προσωπική και κοινωνική ταυτότητα. Με την ιδιαίτερη γλώσσα τους οι νέοι συμβολίζουν ότι ανήκουν σε μια ηλικία με δικά της ενδιαφέροντα και αξίες, που διαφέρει τόσο από τα παιδικά όσο και από τα ενήλικα χρόνια. Επικοινωνιακά, λειτουργίες της γλώσσας όπως η εκφραστικότητα, η πρωτοτυπία και το γλωσσικό παιχνίδι ίσως είναι ισχυρότερες στη νεανική ηλικία απ’ ό,τι στη μετέπειτα ζωή.

 ( Πηγή: Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, κείμενο διασκευασμένο του Γ.Ανδρουτσόπουλου)

Ερωτήσεις

1. Να γράψετε από μία συνώνυμη λέξη, για καθεμία λέξη του κειμένου :χαρακτηριστικά, πρωτοτυπία, προσωπική ,πλήρως, εντείνει(5 μονάδες)
2. Α. Να εντοπίσετε τη δομή  της  παραγράφου και τον τρόπο  ανάπτυξης    ( 2  μονάδες)

Β .Να αναγνωρίσετε τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η γλώσσα ,                       ( αναφορικά ή ποιητικά) στην  περίοδο που  υπογραμμίζεται  και να  αιτιολογήσετε την επιλογή  του συγγραφέα (4 μονάδες)

Γ. «….Με την ιδιαίτερη γλώσσα τους  οι νέοι συμβολίζουν ότι ανήκουν σε μια ηλικία με δικά της ενδιαφέροντα και αξίες, που διαφέρει τόσο από τα παιδικά όσο και από τα ενήλικα χρόνια.…» Να μετασχηματίσετε την προηγούμενη περίοδο ,απλοποιώντας το επίπεδο του λόγου.                                                                                           ( 7 μονάδες)

Δ. Πώς  εξασφαλίζεται   η  συνοχή  των  περιόδων  της  παραγράφου;(2μονάδες

ΛΑΤΙΝΙΚΑ Β ΛΥΚΕΙΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΕΝΟΤΗΤΕΣ 6-7

Λατινικά β λυκείου   Μανιάτη  Ελένη 

In ea civitate, quam leges continent, boni viri libenter leges servant. Lex enim est fundamentum libertatis, fons aequitatis. Mens et animus et consilium et sententia civitatis posita est in legibus. Ut corpora nostra sine mente, sic civitas sine lege non stat. Legum ministri sunt magistratus, legum interpretes iudices, legum denique omnes servi sumus; sic enim liberi esse possumus.

Caesar propter frumenti inopiam legiones in hibernis multis conlocat. Ex quibus quattuor in Nerviis hiemare iubet et tribus imperat in Belgis remanere. Legatos omnes frumentum in castra importare iubet. Milites his verbis admonet: "Hostes adventare audio; speculatores nostri eos prope esse nuntiant. Vim hostium cavere debetis; hostes enim de collibus advolare solent et caedem militum perpetrare possunt".

1.Να μεταφράσετε τα παρακάτω αποσπάσματα:<<Ut  corpora…..possumus>>, <<Milites…possunt>>(μ 40)                                                                                                                                                    

2.Να  γραφούν  οι συνεκφορές  στις  πλάγιες  πτώσεις  του αριθμού  που βρίσκονται:                                  

Ea civitate,  boni  viri  ,corpora  nostra ,hibernis  multis, his verbis (μ10)                                                               

3.Να  γράψετε  τις πτώσεις  που  ζητούνται  για τις παρακάτω  λέξεις: viri ,fons, libertatis ,mente , ministri, iudices, speculatores ,vim ,frumenti, collibus ,caedem ,liberi                                   ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ  ΕΝΙΚΟΥ       ΑΦΑΙΡΕΤΙΚΗ  ΕΝΙΚΟΥ          ΓΕΝΙΚΗ  ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΥ   (Μ 12)

4. a) Να  γί:νει   χρονική  αντικατάσταση   των  παρακάτω  ρημάτων  στο γ΄ πληθυντικό: possumus ,iubet, continent    b)  Να  γραφούν  τα  απαρέμφατα  και  οι  μετοχές (Μ12)                                                                                                                       

5.quam , tribus  :Να  κλιθούν(Μ 5)

6.Να  αναλυθούν  σε αναφορική  πρόταση  οι  συνεκφορές:  boni  viri,  speculatores  nostril(Μ6)

7.<<hostes  adventare   audio : Να  βρεθεί  το  υποκείμενο  του  απαρεμφάτου  και  να  δικαιολογηθεί   η  πτώση  του. (Μ5)

8.Να  βρεθεί  ο συντακτικός  ρόλος  των  λέξεων:

Vim   είναι………………………….στο……………………………

Libertatis  είναι  …………………………………στο……………………….

Liberi  είναι  ……………………………στο…………………………….

In  legibus  είναι…………………………………στο………………………….

Tribus  είναι ……………………………………….στο………………………………..(Μ10)

                               BONA  FORTUNA

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ Α ΛΥΚΕΙΟΥ

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ  Α  ΛΥΚΕΙΟΥ

Νεορομαντικοί-Νεοσυμβολιστές ποιητές του Μεσοπολέμου

Οι ποιητές του Μεσοπολέμου που έγραψαν στο διάστημα 1910-1930 περίπου διαθέτουν κοινά χαρακτηριστικά που τους διαφοροποιούν από τους προγενέστερους ποιητές που εμφανίστηκαν μετά τον Παλαμά. Η ποίησή τους διαμορφώθηκε σε μεγάλο βαθμό υπό την επίδραση των ιστορικών γεγονότων και των πολιτικοκοινωνικών συνθηκών της περιόδου. Έτσι απέχει πολύ από την πατριδολατρία του Παλαμά, την έντονη λυρική διάθεση του Σικελιανού, τις σοσιαλιστικές ιδέες του Βάρναλη. Είναι ποίηση χαμηλών τόνων, που δείχνει εικόνα διάλυσης και παρακμής, χωρίς πίστη στις μεγάλες ιδέες που ως ένα βαθμό καθοδηγούσαν το έργο των προηγούμενων μεγάλων ποιητών. 

      Γενικά χαρακτηριστικά[

• απαισιοδοξία, μελαγχολία, αίσθηση του ανικανοποίητου του αδιεξόδου
• απουσία ιδανικών, θρήνος για την απώλειά τους
• στροφή στο άτομο
• καταφύγιο στην ονειροπόληση και τη φυγή
• περιφρόνηση της κοινωνίας
• επίδραση από τον γαλλικό συμβολισμό
• προσπάθειες ανανέωσης της παραδοσιακής ποίησης τόσο σε στιχουργικό επίπεδο ("παραβίαση" της αυστηρής μορφής του παραδοσιακού στίχου), όσο και σε επίπεδο περιεχομένου (σταδιακή χαλάρωση της λογικής, εμφάνιση του συνειρμού στη σύνθεση των ποιημάτων).

Κυριότεροι εκπρόσωποι

• Κώστας Καρυωτάκης (1896-1928)
• Κώστας Ουράνης(1890-1953)
• Ναπολέων Λαπαθιώτης(1888-1943)
• Τέλλος Άγρας(1899-1944)
• Ρώμος Φιλύρας(1889-1942)
• Φώτος Γιοφύλλης(1887-1981)
• Μήτσος Παπανικολάου(1900-1943)
• Μαρία Πολυδούρη(1902-1930)