Η συγκρότηση της ρωμαϊκής πολιτείας – Res publica

3.4. Η συγκρότηση της ρωμαϊκής πολιτείας – Res publica
Εισαγωγικά στοιχεία.
Χρονολογικό ορόσημο: 509 π.Χ. → α) τέλος της περιόδου της βασιλείας μετά από εξέγερση
των πατρικίων ∙
β) εγκαθίδρυση καινούργιου πολιτεύματος που ονομά –
στηκε res publica (= δημοκρατία), αν και στην ουσία
ήταν αριστοκρατικό ∙ στην εξουσία οι πατρίκιοι ∙
γ) απομάκρυνση των Ετρούσκων.
509 – τέλη 3ου αι. π.Χ. → Δύο αιώνες εσωτερικών και εξωτερικών ζυμώσεων για τη Ρώμη:
α) (στο εσωτερικό) κοινωνικοί αγώνες μέχρι την εξίσωση πατρι –
κίων – πληβείων ∙
β) (στο εξωτερικό) πολιτική κατακτήσεων μέχρι οι Ρωμαίοι αφενός
να κυριαρχήσουν στην ιταλική χερσόνησο και αφετέρου να νι‐
κήσουν τους Καρχηδονίους στη δυτική Μεσόγειο.
Οι κοινωνικοί αγώνες. Δύο αιώνες αγώνων των πληβείων για την απόκτηση ίσων πολιτικών
δικαιωμάτων. Τα γεγονότα:
1) Δήμαρχοι – αρχές του 5ου αι. → καινούργια μορφή εξουσίας που τους ανήκε.
Οι δήμαρχοι → α) εκλογή για ένα χρόνο
β) πρόσωπα ιερά και απαραβίαστα
γ) προστασία των πληβείων από αυθαιρεσίες των πατρικίων
δ) δικαίωμα veto (δηλ. άρνησης ψήφισης όποιου νόμου στρεφόταν κατά
των συμφερόντων των πληβείων).
2) Καταγραφή εθιμικού δικαίου (Δωδεκάδελτος) – μέσα 5ου αι. → αποτροπή δικαστικών
αυθαιρεσιών των πατρικίων.
3) Κατάργηση του νόμου που απαγόρευε τους μεικτούς γάμους (μεταξύ πατρικίων –
πληβείων).
4) Κατάκτηση πολιτικής ισότητας μετά από έναν αιώνα:
α) δικαίωμα του εκλέγεσθαι στο αξίωμα του υπάτου (4ος αι.) ∙
β) δικαίωμα του εκλέγεσθαι στο αξίωμα του μεγίστου αρχιερέως (τέλη 4ου αι.).
Η πολιτική οργάνωση.
res publica → πολίτευμα, στο οποίο υπήρχαν τρεις βασικοί φορείς / μορφές εξουσίας: οι
άρχοντες, η σύγκλητος και οι εκκλησίες.

Οι άρχοντες → η εκτελεστική εξουσία της πολιτείας / πολυπληθής ομάδα.
1) Οι δύο ύπατοι: α) εκλογή για ένα χρόνο ∙
β) συγκέντρωση όλων των εξουσιών που παλιότερα ανήκαν στον βασιλιά∙
γ) μεγαλοπρεπής εμφάνιση και δωδεκαμελής συνοδεία από ραβδούχους∙
δ) δυνατότητα παραχώρησης όλων των εξουσιών σε έναν από τους δύο
για 6 μήνες, αν η περίσταση κρινόταν ως κρίσιμη (δικτάτορας).
2) Οι δύο τιμητές → εκλογή για 18 μήνες με συγκεκριμένα καθήκοντα:
α) κατάταξη των πολιτών ανάλογα με τα περιουσιακά τους στοιχεία
(τίμηση) ∙
β) σύνταξη του καταλόγου των συγκλητικών ∙
γ) κατάρτιση του προϋπολογισμού του κράτους ∙
δ) επίβλεψη των ηθών και ανάλογη δικαιοδοσία στέρησης των πολιτικών
δικαιωμάτων.
3) Άλλοι άρχοντες, με μικρότερης σημασίας αξιώματα: οι δήμαρχοι, οι πραίτωρες, οι ταμίες,
οι ανθύπατοι.
Η σύγκλητος → εκπρόσωπος της ιστορικής συνέχειας του ρωμαϊκού κράτους / σώμα με
μεγάλο κύρος και δύναμη την περίοδο της δημοκρατίας αλλά και της αυτοκρατορίας:
α) 300 ισόβια μέλη, όλοι πρώην ανώτατοι άρχοντες ∙
β) νομοθετική και εκτελεστική εξουσία ∙
γ) δικαιοδοσίες σε θέματα οικονομικά, θρησκευτικά και εξωτερικής πολιτικής ∙
δ) αποφάσεις με ισχύ νόμου (τα δόγματα) .
Οι εκκλησίες → Λειτούργησαν προοδευτικά τρεις:
α) Η φρατρική εκκλησία → συνέλευση των πατρικίων ∙ χωρίς ουσιαστική δύναμη την
περίοδο της δημοκρατίας ∙ διατήρηση μόνο για λόγους παράδοσης.
β) Η λοχίτιδα εκκλησία → συνέλευση των στρατευμένων, πατρικίων και πληβείων ∙
αποφάσεις κατά λόχους ∙ εκλογή των υπάτων, των τιμητών και των πραιτώρων.
γ) Η φυλετική εκκλησία → συνέλευση των πληβείων αρχικά, όλων των Ρωμαίων αργότερα ∙
συγκέντρωση κατά φυλές (δηλ. ανάλογα με τον τόπο κατοικίας) ∙ ψήφιση των νόμων και
εκλογή των κατώτερων αρχόντων.

Δάσκαλοι σύρονται στα πειθαρχικά και στα δικαστήρια, έρμαια δικομανών γονιών

Της ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΤΖΑΒΕΛΛΑ

«Στην πορεία κατηγορήθηκα ότι τράβηξα τα μαλλιά της μαθήτριας. Η τάξη ολόκληρη το διαψεύδει. Μια παρατήρηση μεταφράζεται σε τράβηγμα μαλλιών;»

Η χθεσινή συγκέντρωση διαμαρτυρίας που πραγματοποιήθηκε έξω από το 6ο Δημοτικό Σχολείο Αγίας Παρασκευής Η χθεσινή συγκέντρωση διαμαρτυρίας που πραγματοποιήθηκε έξω από το 6ο Δημοτικό Σχολείο Αγίας Παρασκευής Για 2,20 ευρώ που χάθηκαν μέσα από μια τάξη Δημοτικού Σχολείου, η Αλεξάνδρα Χαρβάλου, εκπαιδευτικός με εμπειρία 25 ετών, ενδέχεται να χάσει τη δουλειά της. Συνάδελφός της η Νατάσα Ορφανοπούλου, η οποία στο παρελθόν επιμόρφωνε δασκάλους για τον τρόπο που θα διαχειρίζονται κρίσεις, τέθηκε σε αυτοδίκαιη αργία. Κατηγορήθηκε από τον πατέρα μιας μικρής μαθήτριας, που είχε πέσει θύμα bullying στο παρελθόν, ότι της τράβηξε τα μαλλιά, γεγονός που η ίδια και τα υπόλοιπα παιδιά της τάξης αρνούνται.

Αυτό είναι το νέο «φαινόμενο» που παρατηρείται όλο και πιο συχνά τα τελευταία δύο χρόνια, στα σχολεία της βόρειας Αθήνας. Δεκάδες εκπαιδευτικοί, παρά τους άψογους υπηρεσιακούς φακέλους τους, είναι απροστάτευτοι στη λαίλαπα των πειθαρχικών ελέγχων, έρμαια στις καταγγελίες και τις διαθέσεις των γονιών και διασύρονται στην εκπαιδευτική κοινότητα. Συχνά σέρνονται στα δικαστήρια για ασήμαντες αφορμές, ικανές όμως να τους θέσουν σε αργία. Συμπτωματικά, την ίδια περίοδο στο επίκεντρο των κυβερνητικών συζητήσεων είναι οι απολύσεις εκπαιδευτικών.

Ερευνα της «Ε» στα Νηπιαγωγεία και στα Δημοτικά Σχολεία των βορείων προαστίων, όπου τα προβλήματα είναι σαφώς λιγότερα από αυτά που υπάρχουν στις σχολικές μονάδες του κέντρου της Αθήνας και του Πειραιά, ρίχνει φως σε ανούσιες υποθέσεις που σέρνουν τους δασκάλους στα δικαστήρια. Δάσκαλοι λένε: «Σε ένα σχολείο με 320 παιδιά, έχεις να αντιμετωπίσεις 640 γονείς και 1.680 γιαγιάδες και παππούδες. Με μια απλή καταγγελία συρόμαστε στα πειθαρχικά, ως ένοχοι».

**Μια καταγγελία πολλές φορές ξεπερνάει κάθε φαντασία. Οπως αυτή που έγινε σε Νηπιαγωγείο, εναντίον της... φασαριόζας δασκάλας. Ο γονιός ενός νηπίου την κατήγγειλε γιατί σύμφωνα με πληροφορίες «έκανε πολλή φασαρία, μιλούσε δυνατά και το παιδί του δεν μπορούσε να παρακολουθήσει».

**Μπλεγμένη στο διαζύγιο των γονιών βρέθηκε η δασκάλα, που συγκάλεσε συγκέντρωση γονέων σε ένα Δημοτικό της βόρειας Αθήνας. Οι γονείς ενημερώθηκαν για τη συγκέντρωση μέσω των παιδιών τους, ένας πατέρας όμως, ο οποίος δεν έχει την επιμέλεια του παιδιού και δεν έμαθε την ημέρα και την ώρα της συγκέντρωσης, κατήγγειλε τη δασκάλα. Σημειωτέον, η ίδια δεν είχε ενημερωθεί ποτέ για το διαζύγιο των γονέων.

**Μια μητέρα περιδιαβαίνει τους διαδρόμους του υπουργείου Παιδείας, φωνάζοντας ότι στο σχολείο του γιου της «συμβαίνει bullying». Κρατάει στα χέρια μια μπλούζα με σημάδι από αίμα και ζητάει να δει τον υπουργό. Τι πραγματικά έχει συμβεί; «Το παιδί έπεσε και χτύπησε στο διάλειμμα» αναφέρουν πηγές από τη σχολική μονάδα.

**Σε μια άλλη γειτονιά, ένας γονιός ζητάει επίμονα από το δάσκαλο τα ονόματα και τα τηλέφωνα των συμμαθητών του παιδιού του, με την αιτιολογία ότι ο γιος του έχει περιθωριοποιηθεί. Ο δάσκαλος αρνείται να παραχωρήσει προσωπικά δεδομένα των μαθητών του, το ίδιο και ο διευθυντής. Αποτέλεσμα; «Ο πατέρας μηνύει τους πάντες. Το δάσκαλο, το διευθυντή του σχολείου, τον υποδιευθυντή. Εκανε μήνυση μέχρι και στον Συμεών Κεδίκογλου» αναφέρει δασκάλα από σχολείο της περιοχής, η οποία επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία της.

«Στην εποχή μας δεν υπάρχουν πια παράπονα στο διευθυντή. Οι γονείς κάνουν κατ' ευθείαν καταγγελία και ο διευθυντής Εκπαίδευσης, ή ο περιφερειακός διευθυντής διατάσσουν ΕΔΕ» συμπληρώνει η ίδια.

**«Δεν του τράβηξε το αυτί» φώναζαν οι δεκάδες μικροί μάρτυρες που είδαν τη δασκάλα να πιάνει το συμμαθητή τους προτρέποντάς τον να μπει στην τάξη για μάθημα. Ωστόσο οι γονείς είχαν άλλη άποψη και η δασκάλα οδηγήθηκε στο Πειθαρχικό αλλά αθωώθηκε.

Στην περίπτωση της δασκάλας που πήγε να παίξει το ρόλο διαιτητή σε τσακωμό μαθητών και βρέθηκε υπόλογη στους γονείς, η υπόθεση προχώρησε στα αστικά δικαστήρια. Παρά το γεγονός ότι η ίδια αθωώθηκε μετά τον πειθαρχικό έλεγχο που της ασκήθηκε, οι γονείς της έκαναν μήνυση και η υπόθεση βρίσκεται στα δικαστήρια. Σύμφωνα με πληροφορίες, η δασκάλα, προσπαθώντας να αποδώσει το δίκαιο μετά τον παιδικό καβγά, είπε στον έναν μαθητή «γιατί λες ψέματα;». Σήμερα η δασκάλα κατηγορείται ότι «άσκησε λεκτική και σωματική βία».

Στην Αγία Παρασκευή

«Αναρωτιόμαστε αν πρόκειται για δικομανείς γονείς ή αν είναι μεθοδευμένο» έλεγαν οι δάσκαλοι στη χθεσινή συγκέντρωση διαμαρτυρίας που πραγματοποιήθηκε έξω από το 6ο Δημοτικό Σχολείο Αγίας Παρασκευής. Περισσότεροι από 300 εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές από σχολεία της ευρύτερης περιοχής, τα οποία είχαν δίωρη στάση εργασίας, παρευρέθησαν εκεί για να διαμαρτυρηθούν για την κατάσταση που επικρατεί τα τελευταία δύο χρόνια στο σχολείο και που έχει αναστατώσει τη σχολική κοινότητα.

Ανακοίνωση διαμαρτυρίας εξέδωσε και η ΔΟΕ. Μέσα σε δύο χρόνια, δύο δασκάλες του σχολείου απειλούνται να χάσουν τη δουλειά τους.

**«Είμαι 32 χρόνια δασκάλα. Δεν έχω αντιμετωπίσει ποτέ παρόμοια περιστατικά στην πορεία μου», λέει η Νατάσα Ορφανοπούλου, η οποία στις 7 Απριλίου τέθηκε σε αργία. Ο γονιός ενός μαθητή της στράφηκε εναντίον της έπειτα από ένα περιστατικό που έγινε τον Ιανουάριο του 2012, μεταξύ δύο μαθητών της Δ' Δημοτικού: «Ενας μαθητής κατέβασε τη φόρμα μιας μαθήτριας. Εγώ απουσίαζα από το σχολείο. Οταν ενημερώθηκα, έκανα σύσταση στο γονέα του εμπλεκόμενου μαθητή, έγινε σύλλογος διδασκόντων και ενημερώθηκαν όλοι οι δάσκαλοι για το συμβάν, επί μια ολόκληρη εβδομάδα έγινε έκτακτο σχέδιο εργασίας με θέμα την ενδοσχολική βία, ενημερώθηκε ο σχολικός σύμβουλος και έκανε συνάντηση με τους γονείς για το ίδιο θέμα, οργανώθηκε από το σύλλογο δασκάλων ομιλία για το bullying από ψυχίατρο του Κέντρου Ψυχικής Υγείας και Πρόνοιας του Παιδιού. Εκανα τις ενέργειες που έπρεπε σκεπτόμενη ως μάνα και ως εκπαιδευτικός». Ενέργειες που δεν ικανοποίησαν καθώς φάνηκε τον πατέρα της μαθήτριας, ο οποίος κατήγγειλε τη δασκάλα.

Αν και η καταγγελία θεωρήθηκε αβάσιμη και η ίδια αθωώθηκε πανηγυρικά μετά τη διερεύνηση της υπόθεσης από το σχολικό σύμβουλο, τη διευθύντρια και τον περιφερειακό διευθυντή Εκπαίδευσης, η κ. Ορφανοπούλου τέθηκε σε αργία και κατηγορείται για ανάρμοστη συμπεριφορά υπαλλήλου. «Στην πορεία κατηγορήθηκα ότι τράβηξα τα μαλλιά της μαθήτριας. Η τάξη ολόκληρη το διαψεύδει. Μια παρατήρηση μεταφράζεται σε τράβηγμα μαλλιών; Ο δάσκαλος είναι μόνος και απροστάτευτος, υπόλογος σε δικομανείς γονείς με υψηλές γνωριμίες» λέει η ίδια.

«Ερωτήματα γεννιούνται για την προσωπική ενασχόληση και ανάμειξη του επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης κ. Λέανδρου Ρακιντζή» συμπληρώνει. «Στο χρονικό διάστημα αυτό, ο μισθός μου έχει μειωθεί κατά το 1/3, έχω τρία παιδιά, έναν μαθητή και δύο σπουδαστές και το δάνειο του σπιτιού μου τρέχει. Η υγεία μου έχει κλονιστεί, είχα λιποθυμικό επεισόδιο μέσα στο σχολείο όπου δεχόμουν συνεχώς επίθεση από το γονέα. Ολοι οι συνάδελφοι είναι με το μέρος μου. Εχω μείνει έκπληκτη από την εξέλιξη της υπόθεσης. Πότε θα αποδοθεί δικαιοσύνη;».

**Το ίδιο αναρωτιέται και η συνάδελφός της Αλεξάνδρα Χαρβάλου. «Η δασκάλα με τα 2,20» όπως αναφέρονται σ' αυτήν οι συνάδελφοί της ανά την Ελλάδα, που αν και δεν τη γνωρίζουν προσωπικά, έκπληκτοι συζητούν αυτό που της συνέβη. «Ολα ξεκίνησαν όταν έγραψα το μαθητή για παραβατική συμπεριφορά στο βιβλίο που κρατάμε στην τάξη. Οι γονείς ενοχλήθηκαν. Τους πείραξε προφανώς και ο έλεγχος του μαθητή, που εκτός από άριστα δέκα είχε και δύο 9ρια, τα οποία μπορεί και να του στερούσαν τη σημαία. Σήμερα, μετά από όλα αυτά, έχω φτάσει στο σημείο να σκέφτομαι να παραιτηθώ» λέει η ίδια.

«Δεν το βάζω κάτω όμως. Θα φτάσω μέχρι τα ευρωπαϊκά δικαστήρια» συνεχίζει. «Εχω περάσει από σχολεία της Νέας Μάκρης και του Μαραθώνα, με πολιτισμικά προβλήματα. Βρέθηκα εκεί την περίοδο που ήρθε το μεγάλο κύμα των Αλβανών. Αυτά ήταν πραγματικά προβλήματα -το πώς θα εντάξεις τα παιδιά μιας άλλης κουλτούρας στην τάξη. Ποτέ δεν αντιμετώπισα πρόβλημα, ποτέ δεν μου έκαναν παράπονα οι γονείς.

Και βρίσκομαι τώρα, σε ένα σχολείο των βορείων προαστίων να με κυνηγούν» λέει η έμπειρη δασκάλα και μητέρα 4 παιδιών, η οποία παρά την αθώωσή της στην Ενορκη Διοικητική Εξέταση που διατάχθηκε, απειλείται να τεθεί σε αργία.

«Χάθηκαν μέσα από την τάξη 2,20 ευρώ. Ενας μαθητής κατηγορήθηκε από το συμμαθητή του ότι έκλεψε αυτό το ποσό.

Ο πατέρας του, δικαστής στο επάγγελμα, στράφηκε εναντίον της δασκάλας, απαιτώντας να τιμωρήσει παραδειγματικά το μαθητή και να αποτίσει φόρο τιμής στο γιο του που κατέδωσε τον κλέφτη. »Εξήγησα ότι θα ακολουθήσω παιδαγωγική διαδικασία. Οτι δεν μπορώ να αποκαλώ ένα μικρό παιδί κλέφτη, τη στιγμή μάλιστα που κανένα από τα υπόλοιπα παιδιά της τάξης, τα οποία ήταν παρόντα, δεν συμφωνεί με αυτό που συνέβη». Αποτέλεσμα; Η δασκάλα πέρασε από ΕΔΕ μετά τις καταγγελίες του δικαστή και κλήθηκε από το Σώμα Δημόσιας Διοίκησης. Παρά το γεγονός ότι αθωώθηκε, ο δικαστής επιμένει να επανεξετασθεί η υπόθεση και πριν από λίγες ημέρες δέχτηκαν κλήση οι μάρτυρες για συμπληρωματική ΕΔΕ.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ ΠΟΥ ΕΠΕΣΑΝ ΘΥΜΑΤΑ ΑΝΕΓΚΕΦΑΛΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΑΚΟΜΑΘΗΜΕΝΩΝ ΠΑΙΔΩΝ

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ   ΣΕ ΟΛΟΥΣ  ΤΟΥΣ  ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ  ΠΟΥ  ΕΠΕΣΑΝ  ΘΥΜΑΤΑ  ΑΝΕΓΚΕΦΑΛΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

8 Απρ 2016

Οι νταήδες γονείς – Ξέρεις ρε ποιος είμαι εγώ;

«Ξέρεις, ρε, ποιος είμαι εγώ;»                                                             
Αυτή είναι η φράση που στην κουνάνε στη μούρη σαν σημαία, οι γονείς που ανήκουν στην κατηγορία των νταήδων. Αυτών, δηλαδή, που πιστεύουν πως το παιδί τους δεν φταίει ποτέ, για τίποτα, ακόμα κι αν φτύνει, αν κλωτσάει, αν δέρνει τα άλλα παιδιά, αν δημιουργεί πρόβλημα μέσα στην τάξη, αν… Για όλα φταίνε οι άλλοι. Είτε είναι γονείς, είτε είναι εκπαιδευτικοί, είτε φίλοι, είτε η κοινωνία, είτε το ρημαδιασμένο το σύστημα. Η ζωή τους χρωστάει και όλοι πρέπει να «πληρώνουμε» τα χρωστούμενά της μιας και αυτή «τους έχει γυρίσει την πλάτη».

Δεν είμαι εκπαιδευτικός. Είμαι η μητέρα μιας 12χρονης μαθήτριας που ζω καθημερινά αυτούς τους τραμπούκους γονείς από περιστατικά που συνέβησαν μπροστά στα μάτια μου.

Το πιο τρανταχτό που δεν θα ξεχάσω ποτέ ήταν πριν δύο χρόνια. Η δασκάλα μας, μια εξαιρετική νέα κοπέλα, με πάθος για τα παιδιά και τη δουλειά της, με ένα βλέμμα σπινθηροβόλο λαμπερό έζησε τον εφιάλτη ενός πατέρα νταή.

Το περιστατικό συνέβη στις αρχές της χρονιάς, μέσα στην τάξη, όταν εκείνη έκανε παρατήρηση στον 10χρονο μαθητή, που θα τον πούμε Πέτρο εδώ, επειδή την ώρα του μαθήματος, για να κάνει πλάκα σηκωνόταν από τη θέση του, έκοβε βόλτες ανάμεσα στα θρανία και στη συνέχεια ξανακαθόταν στην καρέκλα του. Αυτό γινόταν διαρκώς, καθημερινά και εμείς οι γονείς το είχαμε μάθει από τα παιδιά μας. Η δασκάλα, αφού για μία εβδομάδα είχε δοκιμάσει τα πάντα χωρίς αποτέλεσμα του είπε – και άργησε κιόλας δηλαδή – «Πέτρο αν συνεχίσεις να κάνεις βόλτα την ώρα του μαθήματος, θα βγεις έξω μέχρι να τελειώσει η ώρα». Ύστερα από μερικά «όχι δεν βγαίνω», «και δεν θα μου πεις ΕΣΥ τι θα κάνω», τελικά βγήκε και πήγε στο προαύλιο.

Μόλις τελείωσε η διδακτική ώρα, η  δασκάλα, πήρε τηλέφωνο τους γονείς του παιδιού για να ενημερώσει για τη συμπεριφορά του και τους ζήτησε να έρθουν στο σχολείο για να συζητήσουν.Στο τηλέφωνο μίλησε με τη μητέρα, η οποία, με τρεμάμενη φωνή, της είπε ότι θα ειδοποιούσε τον σύζυγό της.
Την επόμενη μέρα, πριν μπουν ακόμα τα παιδιά στην τάξη, ο πατέρας μαζί με τον γιο ήταν εκεί ζητώντας να δουν τη δασκάλα. Όταν κάποια συνάδελφός της, της έδειξε που είναι το γραφείο των δασκάλων μπήκε μέσα φουριόζος και με βροντερή φωνή ρώτησε «ποια είναι η κυρία τάδε;».Η δασκάλα, σηκώθηκε, άπλωσε το χέρι για να συστηθεί και εκείνος της είπε «άστα αυτά τώρα» και πες μου γιατί τα έβαλες με τον μικρό». Εκείνη τον προέτρεψε να πάνε στο γραφείο της διευθύντριας για να μιλήσουν με ησυχία με κλειστή την πόρτα και μόνοι τους.  Όσοι ήταν απέξω άκουγαν μόνο εκείνον να ουρλιάζει και να χτυπάει τα χέρια του, προφανώς στο γραφείο. Όταν άνοιξε η πόρτα, αυτός βγήκε ξεφυσώντας σαν να είχε παίξει μποξ και εκείνη κάτωχρη. Την είχε απειλήσει ότι αν ξανακοιτάξει τον γιο του θα έχει να κάνει μαζί του, την αποκάλεσε άσχετη και δειλή, που αντί να τα βάλει με κάποιον στο μπόι της τα έβαλε με ένα παιδάκι, που στο κάτω κάτω τι έκανε; την πλάκα του έκανε και πολλά ακόμα. Το συγκεκριμένο θέμα λύθηκε μετά από πολύ καιρό, με την παρέμβαση του διευθυντή που δεν σήκωνε και πολλά. Το παιδί δεν ξαναδημιούργησε ιδιαίτερα προβλήματα μέσα στην τάξη, αλλά μετέφερε την βία που έκρυβε μέσα του στο προαύλιο, στα άλλα παιδιά και γενικά υπήρξε μια μεγάλη πληγή για όλους μας εκείνη τη σχολική χρονιά.
Οι άνθρωποι αυτοί είναι μια ολόκληρη φυλή. Είναι οι ίδιοι που κλείνουν ράμπες, που πετάνε τα σκουπίδια τους από το παράθυρο του αυτοκινήτου, που βρίζουν τους αλλοδαπούς, που δεν σέβονται τα δικαιώματα των άλλων και νομίζουν πως ο κόσμος τους ανήκει.
Συνήθως είναι αυτοί που κάνουν τη μεγαλύτερη φασαρία στο σχολείο με το παραμικρό, ύστερα από ένα παράπονο που θα τους κάνει το κακομαθημένο βλαστάρι τους. Την επόμενη μέρα θα μπουκάρουν στο σχολείο με διάθεση για καυγά, θα ζητήσουν με σφιγμένες γροθιές τη δασκάλα που τόλμησε να κάνει παρατήρηση στο παιδί τους και θα ορμήξουν μέσα στο γραφείο. Δεν θα ακούσουν τι έχουν να τους πει ο εκπαιδευτικός. Άλλωστε δεν ήρθαν για να ακούσουν. Δεν τους ενδιαφέρει. Το μόνο που τους νοιάζει είναι να του κόψουν τον βήχα, με απειλές, με χτυπήματα των χεριών τους στο γραφείο. Και αν όλα αυτά δεν πιάσουν τότε μπαίνουν τα μεγάλα μέσα. «Ξέρεις ρε ποιος είμαι εγώ;» που σημαίνει ότι με ένα τηλεφωνηματάκι μπορώ να σε στείλω να διδάσκεις σε ένα χωριό που δεν βρίσκεται στο χάρτη, που σημαίνει ότι να προσέχεις την σωματική σου ακεραιότητα γιατί «ξέρω κόσμο εγώ» και πολλά ακόμα τραγικά.
Αυτοί οι γονείς έχουν κάνει ευσυνείδητους δασκάλους, να κλαίνε τις νύχτες, να μην μπορούν να πάνε στο σχολείο την επόμενη μέρα, να χάνουν το  κύρος τους μπροστά στην τάξη και στους υπόλοιπους μαθητές.Διότι αυτοί οι γονείς με τον απαράδεκτο τρόπο τους ακυρώνουν τον ρόλο του εκπαιδευτικού, καθώς «καθαρίζουν αυτοί για πάρτι τους». Η καταστροφή είναι τεράστια καθώς το παιδί μπερδεύεται, δεν σέβεται κανέναν και τίποτα, δεν μαθαίνει να πειθαρχεί και να μπορεί να ζει μέσα σε κανόνες. Με λίγα λόγια γίνεται ένας ανάπηρος ενήλικας που κι αυτός με τη σειρά του θα προκαλεί προβλήματα στους άλλους.

Γράφει η Φωτεινή Δρακάκη

ΠΗΓΗ: http://www.themamagers.gr/ntaides-gonis-xeris-re-pios-ime-ego/

1 Μαρ 2016

Η ίδρυση της Ρώμης και η οργάνωσή της

Η ίδρυση της Ρώμης και η οργάνωσή της

Ίδρυση της Ρώμης.

α) Παράδοση → Ρωμύλος, απόγονος του Αινεία (από την Τροία) το 753 π.Χ. .

753 – τέλη του 6ου αι. π.Χ.: περίοδος βασιλείας με 6 βασιλείς, κάποιοι από

τους οποίους ήταν Ετρούσκοι.

β) Αρχαιολογική έρευνα → α) 10ος ‐ 8ος αι. π.Χ. μικροί οικισμοί στη θέση της πόλης.

β) Πιθανή δημιουργία της από τους Ετρούσκους, μετά την

κατάληψη του Λατίου (7ος αι. π. Χ.) και τον συνοικισμό των

κατοίκων των γύρω περιοχών.

γ) Πραγματοποίηση μεγάλων έργων από τους Ετρούσκους

(αποξήρανση ελών, κεντρικός αποχετευτικός αγωγός, αγορά,

ναός του Διός στο Καπιτώλιο).

δ) Επανάσταση των κατοίκων της περιοχής και εκδίωξη των

Ετρούσκων (τέλη του 6ου αι. π.Χ.).

ε) Συστηματική οργάνωση των Ρωμαίων, κυριαρχία στο Λάτιο,

αποτελεσματική αντιμετώπιση των κατοίκων των γειτονικών

περιοχών

Κοινωνική συγκρότηση κατά την περίοδο της βασιλείας (8ος αι. – 509 π.Χ.).

Τρεις (3) κοινωνικές τάξεις:

Πατρίκιοι → Οι παλαιές μεγάλες οικογένειες ∙

οικογένειες + άμεσα μέλη + παρακλάδια = ρωμαϊκά γένη ∙

όλα τα μέλη του γένους = πατρίκιοι από τον πατέρα – αρχηγό.

Πελάτες → Όσοι ζούσαν κοντά στους πατρικίους ως υπήκοοι και προστατευόμενοι αυτών ∙

καταγωγή μάλλον προϊταλική (ήταν Λίγουρες) ∙

σταδιακή επιμειξία και συγχώνευση με τους πατρικίους.

Πληβείοι (= πλήθος) → Όλοι οι νεότεροι κάτοικοι της ρώμης και των γύρω περιοχών ∙

προέρχονταν είτε από υποχρεωτική μετοίκηση λόγω κατάληψης της

περιοχής τους είτε από μετεγκατάσταση στη Ρώμη προς αναζήτηση

καλύτερης τύχης ∙

κανένας δεσμός με τους πατρικίους και τους πελάτες (εξ ου και η

ονομασία τους) ∙

όχι πολιτικά δικαιώματα ∙

απαγόρευση γάμου με γυναίκες από την τάξη των πατρικίων.

Πολιτική οργάνωση κατά την περίοδο της βασιλείας (8ος αι. – 509 π.Χ.).

Το πολίτευμα:

1) Βασιλιάς → αρχηγός του κράτους, θρησκευτικός αρχηγός, ηγέτης του στρατού, ανώτατος

δικαστής (δηλ. όλες οι εξουσίες συγκεντρωμένες στο πρόσωπό του).

2) Σύγκλητος και Εκκλησία του λαού → τα δύο σώματα που έλεγχαν τις δικαιοδοσίες του

βασιλιά.

Ειδικότερα:

α) Σύγκλητος: 100 ή 300 μέλη (αργότερα), οι αρχηγοί των ρωμαϊκών γενών ∙

θεματοφύλακας των εθίμων και των παραδόσεων της Ρώμης ∙

καθήκον να συγκαλεί (μαζί με τον βασιλιά) την εκκλησία του λαού και να

επικυρώνει τις αποφάσεις της.

β) Εκκλησία : συγκέντρωση όλων των πατρικίων και των πελατών ∙

οι πατρίκιοι συγκεντρώνονταν ανά τμήματα, τις φράτρες (φρατρική εκκλησία)∙

έργο → i) επικύρωση ή απόρριψη των αποφάσεων του βασιλιά διά βοής, ii)

απόφαση για πόλεμο ή για ειρήνη και iii) εκλογή του βασιλιά.

ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΑΚΙΑ

ΣΤΗ  ΖΩΗ  ΤΟΥ  ΚΑΘΕ  ΑΝΘΡΩΠΟΣ  ΘΑ   ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙ   ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ  ΚΑΙ  

ΑΝΘΡΩΠΑΚΙΑ.   ΣΤΟΥΣ  ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ   ΠΡΕΠΕΙ   ΝΑ   ΣΤΑΜΑΤΑ .  ΤΑ  ΑΝΘΡΩΠΑΚΙΑ  

ΠΡΕΠΕΙ  ΝΑ  ΤΑ  ΠΑΤΑ  ΚΑΙ  ΝΑ  ΠΡΟΣΠΕΡΝΑ

Η ΚΑΘΑΡΗ ΗΤΤΑ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΕΝΑΝ ΦΑΣΙΣΤΑ ΓΟΝΙΟ ΑΠΟΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ

Θέλει, λέει, να ’ναι λεύτερος. Σκοτώστε τον!

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΨΥΧΕΣ ΠΟΥ ΜΑΧΟΝΤΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΦΑΣΙΣΜΟΥ

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ << ΑΓΡΑΜΜΑΤΟ >> ΦΑΣΙΣΤΑ

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΟΧΙ

Κωνσταντίνος Καβάφης «Che fece .... il gran rifiuto»

Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα
που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Όχι
να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τό ‘χει
έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντάς το πέρα

πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησί του.
Ο αρνηθείς δεν μετανοιώνει. Aν ρωτιούνταν πάλι,
όχι θα ξαναέλεγε. Κι όμως τον καταβάλλει
εκείνο τ’ όχι — το σωστό —  εις όλην την ζωή του. 

ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΥ  ΓΙΑ  ΧΑΡΗ ΤΩΝ  ΠΑΙΔΙΩΝ   ΜΟΥ   ΔΕΝ   ΕΙΠΑ  ΤΟ  ΜΕΓΑΛΟ ΟΧΙ,ΑΛΛΑ  ΠΑΡΗΓΟΡΟΥΜΑΙ   ΑΠΟ ΤΟ  ΓΕΓΟΝΟΣ   ΠΩΣ  ΤΑ  ΠΑΙΔΙΑ  ΜΟΥ  ΔΕΝ  ΕΙΝΑΙ  ΜΙΚΡΟΨΥΧΑ    ΚΑΙ  ΨΕΥΤΕΣ.

ΦΑΣΙΣΜΟΣ

Η εμπειρία   καθημερινα  αποδεικνύει  οτι  ο φασισμός ζει  και  βασιλεύει  και  ο  άνθρωπος  ,όταν  έχει  ανάγκη  τη  δουλειά  του  και  πρέπει  να  σκεφτεί  την  οικογένεια  του  ,αναγκάζεται  να  συμβιβαστεί  και να  ανεχτεί  κάθε  φασίστα  να τον  απειλεί ,να  του  ασκεί  λεκτική  βία. Στην  εποχή  μας καλός  δάσκαλος  είναι  αυτός ,που είναι  ένα  τίποτα ,που υποκύπτει στα καπρίτσια  των παιδιών και των γονιών τους,αν  αντισταθεί  το πληρώνει   και το χειρότερο δεν μπορεί να υπερασπίσει τον εαυτό του. Δυστυχώς  η  αδικία και η  ατιμία  η ψευτιά ,η  διαβολή  σκότωσαν  το ΣΩΚΡΑΤΗ,  απείλησαν  τον  ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ  ,όπως και  κάθε  ελεύθερο πνεύμα.

Η παράδοση λέει πως όταν έφευγε ο Αριστοτέλης από την Αθήνα, τον ρώτησαν «Τίς ἐστιν ἡ τῶν Ἀθηναίων πόλις;». Εκείνος χαρακτήρισε την πόλη που τον φιλοξένησε τριάντα τόσα χρόνια με ένα αληθινά εντυπωσιακό επίθετο· την ονόμασε παγκάλη, πανέμορφη· παραπονέθηκε όμως πως πίσω από την ασύγκριτη ομορφιά της κρύβει μιαν ασχήμια από τις πιο σιχαμερές και τις πιο ανυπόφορες· χρησιμοποιώντας στίχους από την Οδύσσεια έκανε έναν δριμύ υπαινιγμό στους συκοφάντες, που δεν ήταν μόνο πολλοί στην Αθήνα· ήταν και ένα είδος που δεν έλειπε δυστυχώς ποτέ, αφού πάντα βρίσκονταν οι πρόθυμοι να διαδεχτούν τους προηγούμενους! Σύμφωνα με μια δεύτερη διήγηση τον ρώτησαν επίσης τις κρίσιμες εκείνες μέρες γιατί εγκατέλειπε την Αθήνα, κι εκείνος απάντησε ότι δεν ήθελε να δώσει στους Αθηναίους την ευκαιρία να σφάλουν για δεύτερη φορά σε βάρος της φιλοσοφίας, κάνοντας, βέβαια, τη φορά αυτή υπαινιγμό στη θανατική καταδίκη και στο τέλος του Σωκράτη.

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ - ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ-

Καὶ ἑνὶ δὴ λόγῳ ἐκ τῶν ὁμοίων ἐνεργειῶν αἱ ἕξεις γίνονται. Διὸ δεῖ τὰς ἐνεργείας ποιὰς ἀποδιδόναι· κατὰ γὰρ τὰς τούτων διαφορὰς ἀκολουθοῦσιν αἱ ἕξεις. Οὐ μικρὸν οὖν διαφέρει τὸ οὕτως ἢ οὕτως εὐθὺς ἐκ νέων ἐθίζεσθαι, ἀλλὰ πάμπολυ, μᾶλλον δὲ τὸ πᾶν.

Γι’ αυτό πρέπει να προσδίδουμε μια ορισμένη ποιότητα στις ενέργειές μας· γιατί σύμφωνα με τις διαφορές αυτών διαμορφώνονται και τα μόνιμα στοιχεία του χαρακτήρα μας. Δεν έχει λοιπόν μικρή σημασία το να αποκτούμε συνήθειες με τον ένα ή τον άλλο τρόπο από την πιο μικρή μας ηλικία, αλλά έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία ή μάλλον σημαίνει το παν.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ   ΗΘΙΚΑ   ΝΙΚΟΜΑΧΕΙΑ  ΕΝΟΤΗΤΑ   4η

 «Οὐ μικρὸν οὖν… μᾶλλον δὲ τὸ πᾶν.» Η ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΕΘΙΣΜΟΥ

Όπως και ο δάσκαλός του ο Πλάτωνας, ο Αριστοτέλης τόνισε και ξανατόνισε τη μεγάλη σημασία που έχει η παιδεία και η αγωγή για την ιδιωτική (=προσωπική) και για τη δημόσια (= κοινωνική) ζωή του ατόμου. Και όλα αυτά βέβαια, γιατί πίστευε πως με την παιδεία και την αγωγή, η οποία εθίζει το άτομο σε συγκεκριμένους τρόπους συμπεριφοράς, το άτομο βοηθιέται στην απόκτηση της αρετής που είναι προϋπόθεση για την ευδαιμονία τη δική του και της πόλεως. Δύο πράγματα αισθάνθηκε πως έπρεπε να τονίσει με ιδιαίτερη έμφαση: α) την πρωτεύουσα σημασία της παιδείας και της αγωγής, και β) ότι όσο πιο νωρίς αρχίσει η παιδεία και η αγωγή, τόσο πιο πολλές θα είναι οι ελπίδες να αποδειχτούν αυτές αποτελεσματικές και γόνιμες.
Ειδικότερα, ο Αριστοτέλης θεωρεί ότι ο εθισμός και η απόκτηση μόνιμων στοιχείων του χαρακτήρα μας έχει πολύ μεγάλη παιδαγωγική αξία. Για αυτό και εισάγει στην ενότητα αυτή το παιδαγωγικό του σχόλιο. Θεωρεί λοιπόν, ότι ο άνθρωπος πρέπει να συνηθίζει από μικρός σε ηθικές ενέργειες, για να φτάσει στην κατάκτηση των ηθικών αρετών. Μάλιστα, αυτή η διεργασία πρέπει να ξεκινήσει από πολύ μικρή ηλικία, γιατί τότε συντελείται η διαμόρφωση της ηθικής του συνείδησης. Το φυσικό, οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον του παιδιού παίζει καθοριστικό ρόλο στη σωματική, συναισθηματική, ψυχική και πνευματική ανάπτυξή του. Επιπλέον, επειδή η διαδικασία αυτή απαιτεί πολύ χρόνο, κρίνεται σωστό να ξεκινήσει όσο γίνεται πιο νωρίς. Οι παιδαγωγικές αυτές αντιλήψεις του Αριστοτέλη συμφωνούν με τις σύγχρονες και φαίνεται ότι έπαιξαν και παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της σύγχρονης αντίληψης για την αγωγή.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ  ΤΟ  ΜΕΓΑΛΟ ΦΙΛΟΣΟΦΟ   ΠΟΥ  ΜΕ  ΒΟΗΘΗΣΕ  ΝΑ  ΔΩΣΩ  ΣΩΣΤΗ   ΑΝΑΤΡΟΦΗ   ΣΤΑ   ΠΑΙΔΙΑ  ΜΟΥ.  ΤΑ  ΕΜΑΘΑ   ΝΑ  ΣΕΒΟΝΤΑΙ   ΤΟΥΣ  ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ  ΚΑΙ ΝΑ  ΜΗΝ  ΤΟΥΣ  ΔΙΑΒΑΛΛΟΥΝ   ΓΙΑ  ΝΑ  ΠΕΤΥΧΟΥΝ   ΑΥΤΟ  ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ.