ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΡΙΤΗ
1. Ορθολογισμός ή ρασιοναλισμός
· Οι ορθολογιστές
φιλόσοφοι πρεσβεύουν τα εξής:
Ι. Η γνώση μας για τον κόσμο προέρχεται από τον ορθό
λόγο και στηρίζεται σ’ αυτόν.
ΙΙ. Τα βασικά στοιχεία της γνώσης μας αναζητούνται στο
νου μας.
ΙΙΙ. Αυτή η γνώση αποκαλείται a priori ή προ-εμπειρική,
γιατί φαίνεται να είναι δυνατή πριν ή ανεξάρτητα από οποιαδήποτε
εμπειρία.
· Κύριοι εκπρόσωποι:
Ι. αρχαιότητα:
Πλάτων
– Σύμφωνα με τον Πλάτωνα, η γνώση
βασίζεται στην ανάμνηση των ιδεών. Οι ιδέες
αυτές υπάρχουν αιώνια και τις έχει αντικρίσει η ψυχή πριν να ενσαρκωθεί στο
σώμα.
– Πώς τις ενσαρκώνει η ψυχή; Με κατάλληλη νοητική άσκηση και
με τη μελέτη των μαθηματικών.
– Ο υλικός κόσμος αποτελεί ατελή αντανάκλαση των ιδεών.
ΙΙ. Νεότερη εποχή:
α) Ντεκάρτ
– Σύμφωνα με τον Ντεκάρτ, η γνώση ως συμπαγές
οικοδόμημα στηρίζεται στις πεποιθήσεις που έχουν για θεμέλιό τους
τον ορθό λόγο και γι’ αυτό είναι ακλόνητες.
– Τέτοιες πεποιθήσεις μπορούμε να παράγουμε με τη μέθοδο
της συστηματικήςαμφιβολίας.
– Τούτο σημαίνει ότι διατρέχουμε ένα σύνολο πεποιθήσεων για
να επιλέξουμε στο τέλος της διαδικασίας, κατά την οποία αμφιβάλλουμε, εκείνες
τις πεποιθήσεις που δεν μπορούμε ναθέσουμε υπό αμφιβολία.
– κριτήρια για τις αληθείς
ιδέες: η σαφήνεια και η ευκρίνεια.
– Αυτά τα γνωρίσματα καθιστούν τις ιδέες μας εναργείς.
– Τις βασικές μας ιδέες
τις έχει εμφυτεύσει στο νου μας ο θεός.
– Τι είναι οι ιδέες μας; Παραστάσεις των
θεμελιακών γνωρισμάτων των υλικών και πνευματικών όντων.
– Πώς τις συλλαμβάνουμε αυτές τις
ιδέες; Άμεσα και με τη βοήθεια της ενόρασης, δηλαδή χωρίς να
καταφεύγουμε σε κάποια συλλογιστική διαδικασία.
– Η απόλυτη βεβαιότητα, στην οποία κατέληξε ο
Ντεκάρτ, είναι το σκέφτομαι, άρα υπάρχω.
– Αυτή η βεβαιότητα προβάλλει στο νου
μας άμεσα και δεν προκύπτει συμπερασματικά μέσα από κάποια
συλλογιστική διαδικασία. Γι’ αυτό και το
συμπερασματικό άρα καθίσταται περιττό.
– Η εν λόγω βεβαιότητα είναι το θεμέλιο, πάνω στο οποίο
επιχειρεί ο φιλόσοφος να οικοδομήσει τη γνώση.
– Το βέβαιο του πράγματος έγκειται στο ότι η σύνδεση των
πεποιθήσεών μας με την πραγματικότητα εντοπίζεται στη σχέση των
πεποιθήσεων που στηρίζονται στον ορθό λόγομε τις πεποιθήσεις που
στηρίζονται στην εμπειρική πραγματικότητα.
β) Σπινόζα
γ) Λάιμπνιτς
– Υποστηρίζουν ότι ο νους μας πρέπει να χρησιμοποιεί
τις έμφυτες ιδέες και τιςλογικέςαρχές για να μπορεί να
κατανοεί βασικές δομές της πραγματικότητας.
δ) Χέγκελ
– ο πιο σημαντικός ορθολογιστής.
– ο ορθός λόγος συντελεί στο να
κατανοήσουμε πλήρως την πραγματική εξέλιξη της ανθρώπινης ιστορίας και να
προβλέψουμε την όλη πορεία της.
⇒Χαρακτηριστική ρήση του φιλοσόφου:
«αυτό
που είναι ορθολογικό, είναι πραγματικό
και
αυτό που είναι πραγματικό, είναι ορθολογικό».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου