Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2016

Τα χαρακτηριστικά του ελληνιστικού κόσμου

1.2. Τα χαρακτηριστικά του ελληνιστικού κόσμου
α) Οικονομικά. Σημαντικές μεταβολές στον οικονομικό τομέα ως συνέπεια της κατάλυσης
της περσικής αυτοκρατορίας και της εξάπλωσης του Ελληνισμού:
ενιαίο οικονομικό σύστημα σε όλο τον ελληνιστικό κόσμο (Έλληνες και αλλοεθνείς)
→ κοινό νομισματικό σύστημα, κοινή δημοσιονομική πολιτική, κοινός τρόπος
συναλλαγών ∙
κατοχή όλης της γης και του μεγαλύτερου μέρους της γεωργικής παραγωγής από
τους βασιλείς ∙
νέοι ορίζοντες στο εμπόριο λόγω πλούσιας παραγωγής προϊόντων και πυκνών
ανταλλαγών αγαθών μεταξύ των ελληνιστικών βασιλείων ∙
χρήση των ελληνικών νομισμάτων και απόσυρση των περσικών ∙
δημιουργία τραπεζών και χρήση επιταγών.
β) Κοινωνικά. Διαμόρφωση τριών (3) κοινωνικών τάξεων:
1. Έλληνες και ελληνίζοντες γηγενείς (λιγοστοί) → προνομιούχος τάξη, αστικού
χαρακτήρα, αποτελούμενη από εμπόρους, τραπεζίτες, βασιλικούς υπαλλήλους και
γενικά όσους ασκούσαν εξουσία.
2. Οι γηγενείς (οι περισσότεροι) → εργάτες και μικροκαλλιεργητές ∙ συσσωρεύτηκαν
στα αστικά κέντρα προς αναζήτηση καλύτερης τύχης.
3. Οι δούλοι (πολυπληθείς) // μεγάλη ανάπτυξη της δουλείας → δούλοι
χρησιμοποιούνταν όπου δεν επαρκούσε η εργασία των ελεύθερων ∙ κάλυπταν τις
ανάγκες της πολυτελούς διαβίωσης των ανώτερων στρωμάτων ∙ η εργασία τους
συμπλήρωνε το παραδοσιακό δουλοπαροικιακό σύστημα της Ανατολής.
γ) Πολιτικά. Παρατηρούνται δύο βασικά γνωρίσματα, με επιμέρους χαρακτηριστικά το
καθένα:
α) Το πολίτευμα είναι απόλυτη μοναρχία:
όλες οι εξουσίες στο πρόσωπο του ηγεμόνα                                                                                              διακυβέρνηση από τον ηγεμόνα + επιτελείο από Έλληνες και λίγους
εξελληνισμένους γηγενείς (τα ανώτερα στρώματα)
λατρεία προς τον ηγεμόνα από τους υπηκόους
απλός πολίτης χωρίς κανένα θεσμικό ρόλο, στροφή προς την ικανοποίηση ατομικών
συμφερόντων.
β) Μετατόπιση του κέντρου βάρους από τη μητροπολιτική Ελλάδα στις μεγάλες πόλεις της
Ανατολής (Αλεξάνδρεια, Αντιόχεια, Πέργαμος κ.λπ.).
Οι μεγάλες πόλεις της Ανατολής αποτέλεσαν τα διοικητικά, οικονομικά και
πολιτιστικά κέντρα του ελληνιστικού κόσμου.
Η μητροπολιτική Ελλάδα κυβερνήθηκε όπως η Μακεδονία.
Κάποιες πόλεις – κράτη (π.χ. Αθήνα, Σπάρτη, Ρόδος κ.ά.) διατήρησαν την αυτονομία
τους, ωστόσο υπάκουαν σε πολλές περιπτώσεις στις επιθυμίες των βασιλέων.
Ορισμένες περιοχές (π.χ. Αιτωλία, Αχαΐα κ.ά.) οργανώθηκαν σε ομοσπονδίες για να
διατηρήσουν την αυτονομία τους.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου