ΥΦΟΣ
ΚΕΙΜΕΝΟΥ
Το ύφος του
κειμένου μπορεί να
χαρακτηριστεί ως επίσημο, σοβαρό, τυπικό ,επιμελημένο, πυκνό,
επιστημονικό ,όταν ο συγγραφέας
χρησιμοποιεί αναφορική λειτουργία
της γλώσσας που στόχο έχει να
πείσει ή να πληροφορήσει.
Ακόμα ,όταν το λεξιλόγιο είναι λόγιο ή γίνεται
χρήση ασυνήθιστων λέξεων .Επιπρόσθετα η σύνταξη είναι συνήθως
υποτακτική και ο λόγος
μακροπερίοδος, αφού στόχος
του συγγραφέα είναι
να παραθέσει και να αναλύσει την επιχειρηματολογία του. Παράλληλα γίνεται χρήση του τρίτου προσώπου που
προσδίδει στο λόγο
αντικειμενικότητα.
Αντίθετα το ύφος
του κειμένου μπορεί να χαρακτηριστεί ως
απλό, λιτό, οικείο, παραστατικό, προσωπικό,
ζωντανό, λογοτεχνικό,
καθημερινό, επιτηδευμένο , όταν ο συγγραφέας
χρησιμοποιεί την ποιητική λειτουργία
της γλώσσας που
στόχο έχει να
τέρψει, να ευχαριστήσει, ενώ χρησιμοποιείται πρώτο ενικό πρόσωπο που εκφράζει
μια προσωπική , εξομολογητική , διάθεση ή
πρώτο πληθυντικό που
εκφράζει την καθολικότητα
,τη συμμετοχή του συγγραφέα
σ’ ό,τι λέγεται ή
δεύτερο ενικό ή πληθυντικό που εκφράζει
τη συναισθηματική προσέγγιση του δέκτη. Επιπρόσθετα ο λόγος είναι
συνήθως βραχυπερίοδος και η
σύνταξη παρατακτική ,αφού στόχος
του συγγραφέα είναι ο λόγος
να είναι απλός. Παράλληλα η χρήση
εκφραστικών μέσων είναι ευρεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου